We wspomnienie św. Barnaby, apostoła, Mszy św. przewodniczył fr. Igor SALMIČ, minister prowincjalny prowincji św. Józefa w Słowenii.
W homilii fr. Jude mówił o posłaniu apostołów. Jezus prosi, aby nieść Jego słowo bez liczenia na ludzkie możliwości. Nasza kapituła musi mądrze zaplanować drogę na następne sześć lat, ale też wziąć pod uwagę, że Bóg może wszystko, że może działać bez względu na nasze słabe siły. Należy więc powierzyć się Opatrzności Bożej, ufając, że wola Boża urzeczywistnia się w zamyśle wszystkich braci, ponad różnicami zdań.
Kapituła złożyła życzenia fr. Ryszardowi WRÓBLOWI, delegatowi generalnemu ds. komunikacji, z okazji obchodzonej 36. rocznicy święceń kapłańskich.
Fr. Louis PANTHIRUVELIL i fr. Franklin Antonio DURÁN ZAMBRANO, sekretarz generalny i wicesekretarz generalny ds. formacji, przybliżyli zarys treści „Discepolato francescano”. Omówili wprowadzenie i cztery części, na które podzielony jest dokument. W pierwszej części formacja widziana jest jako upodobnienie się do Chrystusa; druga część nawiązuje do etapów formacji; trzecia część mówi o formacji ustawicznej jako nieustannej drodze kształtującej zakonnika; czwarta część porusza kompetencje przełożonych w zakresie formacyjnym i formacji wychowawców.
Potem ojcowie kapitulni zebrali się w Cetusach, by zweryfikować „Discepolato francescano” za pomocą pytań dotyczących elementów pozytywnych i elementów krytykowanych, sugestii i sposobów poprawienia tekstu.
Po południu odbyły się głosowania nad poprawkami („iuxta modum”) do wniosków już zatwierdzonych. W pierwszym wniosku, odnoszącym się do misji, dodano zagadnienie nowej ewangelizacji, bowiem zamiarem uczestników kapituły jest otworzyć Zakon zarówno na „missio ad gentes”, jak „reewangelizację” zdechrystianizowanego świata zachodniego.
We wniosku jedenastym, który zaleca połączenie niektórych prowincji w południowych Włoszech, proponuje się uwzględnić doświadczenia łączenia jurysdykcji w ostatnich latach.
We wniosku czternastym sprecyzowano sposoby przeprowadzenia reorganizacji federacji.
W dalszym ciągu obrad sekretarze poszczególnych Cetusów przekazali uwagi zgłoszone do „Discepolato”. Zaproponowane sugestie trafią następnie do rady prezydialnej, która prawdopodobnie przedłoży wniosek, aby ministrowi generalnemu i jego definitorium powierzyć zadanie poprawienia tekstu.
Fr. Aurelio ERCOLI, kronikarz
W Ewangelii słyszeliśmy, jak apostołowie zostali posłani, aby głosić Dobrą Nowinę. Nie musieli nic ze sobą zabierać. Mieli tylko ufać Opatrzności Bożej.
Podczas kapituły zaplanowaliśmy przyszłość poprzez nasze Statuty, dokumenty i uchwały. Napisaliśmy program na najbliższe sześć lat. Często mówimy o odpowiedzialności finansowej. Gdy otwieramy nową misję, dobrze badamy sytuację i przygotowujemy braci do tej inicjatywy. Chcemy być ostrożni.
Niemniej jednak pojawia się czas, kiedy musimy zaryzykować. Niekiedy jedynym błędem, który można popełnić, jest bezczynność. Pomimo nieuniknionych niepewności musimy zmierzać ku przyszłości. Jeśli jesteśmy zbyt ostrożni i chcemy zachować to, co mamy dzisiaj, pozostaniemy z frazesem, że „zawsze tak się robiło”. Wiatr Ducha wieje tam, gdzie chce. Nie możemy ukryć się, aby zachować nasze „dzisiaj” lub naszą „przeszłość”, musimy pozwolić, aby ten wiatr niósł nas w przyszłość.