Środa, 29 maja

Porannej Mszy św., która została odprawiona o godz. 7.15 w sanktuarium Miłości Miłosiernej w Collevalenza, przewodniczył nowo wybrany wikariusz generalny fr. Jan MACIEJOWSKI. 

Poran­nej Mszy św., któ­ra zosta­ła odpra­wio­na o godz. 7.15 w sank­tu­arium Miło­ści Miło­sier­nej w Col­le­va­len­za, prze­wod­ni­czył nowo wybra­ny wika­riusz gene­ral­ny fr. Jan MACIEJOWSKI.
W homi­lii fr. Jude zwró­cił się do uczest­ni­ków kapi­tu­ły o zro­bie­nie rachun­ku sumie­nia, pod­kre­śla­jąc, że zanim będzie­my bro­nić wła­snych poglą­dów i zanim zde­cy­do­wa­nie prze­ciw­sta­wi­my wła­sne poglą­dy prze­ciw poglą­dom bra­ta, win­ni­śmy zawsze zwe­ry­fi­ko­wać swo­je moty­wa­cje. Nale­ży przy tym pamię­tać, że tyl­ko Duch Świę­ty jest peł­nią prawdy.
Życze­nia zło­żo­no fr. Gabrie­lo­wi SINGARIMBUN na 40-lecie uro­dzin, fr. Rober­to­wi LEŻOHUPSKIEMU na 15-lecie świę­ceń kapłań­skich oraz fr. Jaro­sła­wo­wi ZACHARIASZOWI na 20-lecie świę­ceń kapłańskich.
Pra­ce kapi­tu­ły roz­po­czę­ły się od spo­tka­nia Cetu­sów, a następ­nie w auli przy­stą­pio­no do omó­wie­nia popra­wek w dyrek­to­rium kapi­tu­ły, zapro­po­no­wa­nych przez FEMO (Foede­ra­tio Euro­pae Mediae et Orien­ta­lis) i CFF (Conven­tu­al Fran­ci­scan Fede­ra­tion). W imie­niu komi­sji praw­nej fr. Mau­ri­zio DI PAOLO, pro­ku­ra­tor gene­ral­ny Zako­nu, przed­sta­wił będą­ce przed­mio­tem dys­ku­sji zmia­ny, któ­re uję­to według kolej­nych punk­tów dyrek­to­rium. Przed­ło­żo­ne popraw­ki zosta­ły zasad­ni­czo zatwier­dzo­ne przez kapi­tu­łę. Wpro­wa­dzo­ne zmia­ny zapew­nia­ją, że zgło­szo­ne zgod­nie z pra­wem „iuxta modum” zosta­ną zawsze zapre­zen­to­wa­ne i prze­dys­ku­to­wa­ne w auli.
Po połu­dniu roz­po­czę­to dys­ku­sję i gło­so­wa­nia mają­ce na celu zatwier­dze­nie nowych Sta­tu­tów gene­ral­nych. Pierw­szy roz­dział doku­men­tu doty­czy nazwy i ustro­ju Zako­nu. W szcze­gól­ny spo­sób dys­ku­sja oży­wi­ła się przy arty­ku­le 3, gdzie posta­na­wia się, że pro­win­cje, w któ­rych przez dwa kolej­ne czte­ro­le­cia licz­ba bra­ci pro­fe­sów uro­czy­stych spad­nie poni­żej czter­dzie­stu lub licz­ba klasz­to­rów spad­nie poni­żej pię­ciu, auto­ma­tycz­nie prze­cho­dzą w fazę przej­ścio­wą, zaś mini­ster gene­ral­ny ze swo­im defi­ni­to­rium powi­nien zadbać o oży­wie­nie tych jurys­dyk­cji bądź zmie­nić ich sta­tus prawny.
Z kolei odby­ły się gło­so­wa­nia nad dru­gim roz­dzia­łem, któ­ry nosi tytuł „Życie w zjed­no­cze­niu z Bogiem”, oraz nad trze­cim: „Życie bra­ter­skie we wspól­no­cie”. Uwa­ga sku­pia się tu na nor­mach życia obo­wią­zu­ją­cych w naszych klasz­to­rach, a zwłasz­cza na obo­wiąz­kach współ­bra­ci w zakre­sie zarzą­dza­nia dobra­mi ducho­wy­mi i materialnymi.

Gło­so­wa­nia, po pew­nych trud­no­ściach tech­nicz­nych, odby­wa­ły się spraw­nie i prze­pro­wa­dzo­no już ponad 50 głosowań.

Fr. Aure­lio ERCOLI, kronikarz

 

W dzi­siej­szej Ewan­ge­lii według św. Jana znaj­du­je się kolej­ny frag­ment zaczerp­nię­ty z mowy wygło­szo­nej pod­czas ostat­niej wie­cze­rzy. Jezus obie­cu­je uczniom, że Duch dopro­wa­dzi ich do całej praw­dy. Skąd może­my wie­dzieć, co to jest praw­da? Skąd może­my wie­dzieć, że to, co gło­si­my, napraw­dę pocho­dzi od Ducha?
Wyma­ga to oczysz­cze­nia moty­wa­cji. Musi­my być szcze­rzy wobec sie­bie, aby jasno okre­ślić przy­czy­ny nasze­go sta­no­wi­ska i dla­cze­go je bro­ni­my. Czy moja opi­nia jest napraw­dę waż­na, czy jest to może tyl­ko prze­jaw mojej kul­tu­ry albo moje oso­bi­ste uprze­dze­nie? Czy jest to napraw­dę coś, co powie­dział­by i prze­ży­wał św. Fran­ci­szek? Czy wyra­żam swo­ją opi­nię z sza­cun­kiem, czy też może jestem nachal­ny? Czy jestem w sta­nie wysłu­chać współ­bra­ta myślą­ce­go ina­czej i być może nauczyć się cze­goś od niego?
Oto kil­ka pytań, któ­re musi­my sobie zadać pod­czas oce­ny Sta­tu­tów gene­ral­nych. Musi­my pamię­tać, że nie jest to kwe­stia „wygra­nej lub prze­gra­nej”, ale raczej roze­zna­nie tego, co Duch praw­dy zasie­wa w naszych sercach.