Sobota, 15 czerwca

Mszy św. przewodniczył nowy asystent generalny FEMO fr. Tomáš LESŇÁK. 

W opar­ciu o Dru­gi list do Koryn­tian fr. Jude roz­wa­żył temat doty­czą­cy nasze­go bycia nowym stwo­rze­niem w Chry­stu­sie zmar­twych­wsta­łym. W tym wymia­rze kapi­tu­ła usi­ło­wa­ła na nowo odczy­tać dro­gę współ­bra­ci, ale poda­ne wska­za­nia pozo­sta­ną mar­twą lite­rą, jeśli nie będą pod­ję­te z wia­rą, jeśli nie pozo­sta­wi się miej­sca na prze­mie­nia­ją­ce dzia­ła­nie Ducha Świętego.
Fr. Ryszard WRÓBEL, dele­gat gene­ral­ny ds. komu­ni­ka­cji, przed­sta­wił naj­now­sze uzu­peł­nie­nia doty­czą­ce sta­ty­styk. Uka­zał ojcom kapi­tul­nym dane odno­szą­ce się do 2014 r., aby móc je porów­nać z obec­ną sytu­acją. Do odno­to­wa­nia pozo­sta­je fakt, że zmniej­sza się licz­ba współ­bra­ci, ale nadal jest nas oko­ło 4 tys. Następ­nie podał wska­zów­ki doty­czą­ce korzy­sta­nia ze stro­ny inter­ne­to­wej Zako­nu, jak zna­leźć wia­do­mo­ści i doku­men­ty mogą­ce zain­te­re­so­wać współ­bra­ci, zazna­cza­jąc, że ist­nie­je moż­li­wość pozna­nia skła­du fede­ra­cji i jurysdykcji.
Fr. Mau­ro GAMBETTI, kustosz kusto­dii gene­ral­nej Świę­te­go Klasz­to­ru w Asy­żu, przy­bli­żył człon­kom kapi­tu­ły ogól­ny obraz tego, co dziś repre­zen­tu­je sera­fic­ki ojciec św. Fran­ci­szek. Otóż ist­nie­je wiel­kie ocze­ki­wa­nie ze stro­ny świa­ta i Kościo­ła, aby gło­sić war­to­ści ewan­ge­licz­ne uwy­dat­nio­ne przez nasze­go zało­ży­cie­la, a obec­nie tak wymow­nie uwy­pu­kla­ne przez papie­ża Fran­cisz­ka. W kusto­dii asy­skiej jest 64 zakon­ni­ków, z któ­rych 53 prze­by­wa w Świę­tym Klasz­to­rze, zaś tyl­ko 22 pocho­dzi z Włoch. Nadal potrzeb­na jest pomoc i na przy­szłość jurys­dyk­cje zosta­ną popro­szo­ne o przy­sła­nie kolej­nych współ­bra­ci. Na koniec wystą­pie­nia kustosz poda­ro­wał ojcom kapi­tul­nym duże­go for­ma­tu zdję­cia bazy­li­ki i gro­bu św. Franciszka.
Fr. Jack MARDESIC z kusto­dii pro­win­cjal­nej św. Bona­wen­tu­ry we Fran­cji i Bel­gii zabrał głos w imie­niu tych uczest­ni­ków kapi­tu­ły, któ­rzy nie są kapła­na­mi, wspo­mi­na­jąc waż­ny wymiar powo­ła­nia zakon­ne­go obej­mu­ją­ce­go nie tyl­ko kapłaństwo.
W dal­szym cią­gu zapre­zen­to­wa­no list 202. kapi­tu­ły gene­ral­nej do wszyst­kich wspól­not bra­ter­skich Zako­nu. Zachę­ca się w nim współ­bra­ci, aby byli zna­kiem pojed­na­nia. W har­mo­nii z całym stwo­rze­niem chce­my nieść pokój do wie­lu bra­ci i sióstr, któ­rzy żyją wokół nas, zwłasz­cza do tych, któ­rzy dozna­ją ubó­stwa na pery­fe­riach dzi­siej­sze­go świata.
Do ostat­nich aktów kapi­tu­ły nale­żał wybór eko­no­ma gene­ral­ne­go, któ­rym został potwier­dzo­ny fr. Nico­la ROSA z pro­win­cji świę­tych Miko­ła­ja i Anio­ła we Wło­szech (Apu­lia), oraz pobor­cy gene­ral­ne­go, któ­rym został fr. Leszek ŁUCZKANIN z pro­win­cji św. Mak­sy­mi­lia­na Marii Kol­be­go w Pol­sce (Gdańsk). W póź­niej­szym cza­sie defi­ni­to­rium gene­ral­ne powo­ła jesz­cze innych zakon­ni­ków i kon­sul­tan­tów świec­kich, aby w ten spo­sób stwo­rzyć zespół eko­no­ma­tu generalnego.
Sło­wo koń­co­we do współ­bra­ci skie­ro­wał mini­ster gene­ral­ny fr. Car­los TROVARELLI i podzię­ko­wał ojcom kapi­tul­nym za ducha bra­ter­stwa, z jakim prze­ży­wa­no mie­sięcz­ne obra­dy kapi­tu­ły. Zachę­cił wszyst­kich do współ­pra­cy, aby wpro­wa­dzać w życie to, co zosta­ło zapro­po­no­wa­ne i uchwa­lo­ne, zwłasz­cza to, co wią­że się z otwar­ciem nowych wspól­not misyjnych.
Na zakoń­cze­nie sekre­tarz gene­ral­ny fr. Tomasz SZYMCZAK podzię­ko­wał wszyst­kim, któ­rzy byli zaan­ga­żo­wa­ni w pra­wi­dło­wy prze­bieg prac kapitulnych.

Kapi­tu­ła zakoń­czy­ła się oko­ło godz. 12.30 modli­twą za zmar­łych w minio­nym sze­ścio­le­ciu i bło­go­sła­wień­stwem udzie­lo­nym przez mini­stra generalnego.

Fr. Aure­lio ERCOLI, kronikarz

 

Gdy przy­go­to­wu­je­my się do zakoń­cze­nia kapi­tu­ły, sły­szy­my sło­wa z pierw­sze­go czy­ta­nia, któ­re sta­no­wią nie­mal nasze posłan­nic­two. Jeste­śmy amba­sa­do­ra­mi Chry­stu­sa i przez nas sam Bóg udzie­la napo­mnień. Jeste­śmy nowym stwo­rze­niem w Chry­stu­sie. Nie osą­dzaj­my już niko­go w ciele.
Jest to wizja nowe­go świa­ta w Chry­stu­sie, któ­ry jesz­cze dziś jest odkry­wa­ny. Jako posłań­cy i amba­sa­do­rzy gło­si­my wszyst­kim nowy świat sło­wa­mi i czy­na­mi, aby świat został uzdro­wio­ny w miło­ści Bożej. Obie­cu­je­my żyć jako nowe stwo­rze­nie, prze­peł­nie­ni miło­ścią, otwar­to­ścią i wol­no­ścią, któ­re może dać tyl­ko Chry­stus. Obie­cu­je­my kie­ro­wać wzrok ku tym, któ­rzy żyją w grze­chu, i widzieć w nich nie wro­gów Ewan­ge­lii, ale raczej bra­ci i sio­stry potrze­bu­ją­cych miło­ści Chry­stu­sa, aby odna­leź­li dro­gę pro­wa­dzą­cą do prawdy.
Tak więc pro­szę was w Chry­stu­sie, pojed­naj­cie się z Bogiem. I pro­szę was w Chry­stu­sie, dziel­cie się Dobrą Nowi­ną z roz­dar­tym świa­tem, aby mógł pojed­nać się w Bogu.

Amen.