Czwartek, 23 maja

Porannej Mszy św. przewodniczył asystent generalny AFCOF (African Federation of Conventual Franciscans) fr. Tadeusz ŚWIĄTKOWSKI, który na początku przypomniał o 27. rocznicy święceń kapłańskich trzech ojców kapitulnych z prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego w Polsce (Gdańsk): fr. Adama KALINOWSKIEGO, fr. Eugeniusza WETTA i fr. Kazimierza SZULCA, kustosza prowincjalnego kustodii św. Franciszka z Asyżu w Kenii. 

W homi­lii fr. Jude zazna­czył, że aby być pro­ro­kiem, nie nale­ży pró­bo­wać odga­dy­wać przy­szło­ści, lecz trze­ba słu­chać gło­su Ducha Świę­te­go, któ­ry prze­ma­wia do nas w kon­kret­nych sytuacjach.
Fr. Damian-Ghe­or­ghe PĂTRAŞCU, postu­la­tor gene­ral­ny, przed­sta­wił stresz­cze­nie swo­je­go spra­woz­da­nia. Jak to zosta­ło uka­za­ne wczo­raj wie­czo­rem pod­czas modli­twy w bazy­li­ce, win­ni­śmy dzię­ko­wać Bogu za wie­lu bra­ci i sio­stry, któ­rzy zosta­li uzna­ni przez Kościół za wzo­ry świę­to­ści. Zachę­ta do współ­bra­ci pole­ga na tym, by w coraz więk­szym zakre­sie roz­po­wszech­nia­li przy­kła­dy cnót, któ­re Pan roz­sie­wa pośród nas.
Fr. Joseph BLAY, dele­gat gene­ral­ny ds. spra­wie­dli­wo­ści, poko­ju i inte­gra­cji stwo­rze­nia, w swo­im wystą­pie­niu pod­kre­ślił, że jego zada­niem w minio­nych sze­ściu latach było przede wszyst­kim odwie­dze­nie domów for­ma­cyj­nych na całym świe­cie. Spra­wie­dli­wość i pokój… sta­no­wią bowiem część DNA fran­cisz­ka­nów i stąd trze­ba wycho­wy­wać naszą mło­dzież rów­nież w duchu tych war­to­ści. Podob­nie cały Zakon musi być wraż­li­wy na ochro­nę stwo­rze­nia, popie­ra­jąc eko­lo­gię inte­gral­ną, zary­so­wa­ną przez papie­ża Fran­cisz­ka w ency­kli­ce „Lau­da­to si’”.
Fr. Silve­stru BEJAN, dele­gat gene­ral­ny ds. eku­me­ni­zmu i dia­lo­gu mię­dzy­re­li­gij­ne­go, mówił, że t.zw. „duch Asy­żu” jest z całą pew­no­ścią dość popu­lar­ny, ale powi­nien być na nowo przy­swo­jo­ny w naszej misji życia Ewan­ge­lią. Chce­my spo­ty­kać się i roz­ma­wiać z ludź­mi, a nie deba­to­wać o abs­trak­cyj­nych kon­cep­cjach teo­lo­gicz­nych. W tym roku przy­pa­da 800. rocz­ni­ca spo­tka­nia św. Fran­cisz­ka z Asy­żu z suł­ta­nem AL-KAMILEM i na ten temat przy­go­to­wa­no wysta­wę w świę­tym klasz­to­rze asy­skim, któ­ra jutro rano zosta­nie zain­au­gu­ro­wa­na i na któ­rej zwie­dze­nie są zapro­sze­ni ojco­wie kapitulni.
Na koniec głos zabrał fr. Timo­thy KULBICKI, sekre­tarz komi­te­tu wyko­naw­cze­go ds. rewi­zji kon­sty­tu­cji, i podzię­ko­wał wszyst­kim współ­pra­cow­ni­kom, zwłasz­cza fr. Ber­nar­do COMMODI, któ­ry 17 lip­ca 2017 r. odszedł do domu Ojca. War­to wspo­mnieć, że w pra­cę pod­ję­tą na rzecz nowych Kon­sty­tu­cji w znacz­nej czę­ści zaan­ga­żo­wał się cały Zakon, a Sto­li­ca Apo­stol­ska zatwier­dzi­ła tekst i oce­ni­ła go bar­dzo pozytywnie.
Po połu­dniu ojco­wie kapi­tul­ni zebra­li się w sied­miu „gru­pach mie­sza­nych”, aby dys­ku­to­wać nad zawar­to­ścią zapre­zen­to­wa­nych spra­woz­dań. Skład grup ma na uwa­dze, by sprzy­jać wymia­nie poglą­dów mię­dzy ojca­mi kapi­tul­ny­mi nale­żą­cy­mi do róż­nych obsza­rów geo­gra­ficz­nych i językowych.

Dzień zakoń­czył się odmó­wie­niem pierw­szych Nie­szpo­rów z uro­czy­sto­ści poświę­ce­nia bazy­li­ki św. Fran­cisz­ka z Asyżu.

Fr. Aure­lio ERCOLI, kronikarz

 

W dzi­siej­szym pierw­szym czy­ta­niu ponow­nie mówi się o sobo­rze jero­zo­lim­skim. Piotr opo­wia­da, jak Duch Świę­ty kie­ro­wał nim w dopro­wa­dze­niu tak­że pogan do przy­ję­cia chrztu. Jakub mówi o tym, że zosta­ło to prze­po­wie­dzia­ne przez pro­ro­ka Amo­sa. Jeden z apo­sto­łów nawią­zu­je do teraź­niej­szo­ści i przy­szło­ści, dru­gi do prze­szło­ści. Ta dyna­mi­ka może być przy­dat­na dla nas wła­śnie w tych dniach.
Potrze­bu­je­my bra­ci, któ­rzy potra­fią mówić o prze­szło­ści. Musi­my oce­nić minio­ną sze­ścio­let­nią kaden­cję. Jest to nie­daw­na prze­szłość. Z kolei potrze­bu­je­my bra­ci, któ­rzy przy­po­mną nam naszą histo­rię, jak Tim i Igor. Potrze­bu­je­my też bra­ci, któ­rzy opo­wie­dzą o odle­głej prze­szło­ści, o począt­kach nasze­go Zako­nu, jak Way­ne i Valentin.
Nie­mniej jed­nak potrze­bu­je­my tak­że bra­ci, któ­rzy wie­dzą, jak mówić o teraź­niej­szo­ści i o przy­szło­ści nasze­go Zako­nu. Powin­ni­śmy słu­chać gło­sów bra­ci z mło­dych jurys­dyk­cji, któ­re szyb­ko się roz­wi­ja­ją. Win­ni­śmy słu­chać naszych pro­ro­ków, któ­rzy widzą spra­wy z Boże­go punk­tu widze­nia. Musi­my też słu­chać bar­dziej prak­tycz­nych bra­ci, któ­rzy posia­da­ją umie­jęt­ność pra­wi­dło­wej oce­ny rzeczywistości.

Jeśli będzie­my słu­chać, jeśli podzie­li­my się naszy­mi opi­nia­mi, rów­nież my będzie­my wie­dzieć, gdzie wzy­wa nas Pan i co pole­ca nam czynić.